عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
برخي از اعمال که در اين اعياد شريف صورت مي‌پذيرد، مانند تهيه کيک‌هاي بزرگ، چراغاني‌هاي زيبا و شادباش گفتن، در برخي موارد کاملاً بي‌ارتباط به ميلاد شريف عصاره هستي است، به گونه‌اي که در چين کمونيست، ژاپن يا ساير ممالک الحادي و در عيدهاي موهوم و بي‌اساسي که هيچ بهره‌اي از حقيقت ندارند، اين اعمال انجام مي‌شود، در حالي که بايد اين جشنهاي بزرگ و ايام خجسته را به برنامه‌ها و اعمالي زينت داد که با مولود آن عيد پيوند داشته باشند و چون از دستاوردهاي ظهور حضرت بقية ا... الاعظم(عج) بلوغ عقول انسانها و کشف گنجينه‌هاي فهم بشر است، در چنين روزهايي خجسته سزاست به اموري پرداخته شود که رشد و تکامل فهم و عقل انسانها و منتظران آن حضرت را تأمين مي‌کند.آنجا که تلاش براي فهم و رشد عقل صورت مي‌گيرد، شايسته بزرگداشت عيد ميلاد حجة بن الحسن(عليه السلام) و جايگاه اهل انتظار است.
راز همتايي ليله ميلاد امام زمان(عج) با شب قدر
در ادامه اين نوشتار آمده است: انسان کامل معصوم که مصاديق منحصر آن عترت طاهره‌اند عِدل و همتاي قرآن حکيم است و براساس حديث متواتر ثقلين به هيچ وجه از يکديگر جدايي نمي‌پذيرند. قرآن تجلّي کتاب تدويني خدا و انسان کامل معصوم تجلّي کتاب تکويني اوست. همان‌طور که با نزول قرآن در ظرف زماني معيّن، آن ظرف معهود، قدر يافته و شب قدر مي‌شود، با تجلّي امام معصوم و تنزلش از مخزن غيب الهي در ظرف زمان معيّن، آن ظرف شخصي قدر پيدا مي‌کند و شب قدر مي‌شود، زيرا هرچند ممکن است زمان و زمين به واسطه صدورشان از منبع غيب الهي حَظّي از قداست داشته باشند؛ امّا آنچه مايه شرافت زمان است همانا متزمّن و آنچه مايه فخر مکان است همانا متمکّن است.
بر طبق اين بيان جامع، ميلاد ولي معصومي که معادل قرآن مجيد است، حقيقت او و نبوّت يا امامت او مستلزم شب قدر شدن خواهد بود. و برهمين اساس آنچه درباره حضرت صديقه کبري، فاطمه زهرا(عليهاالسلام) و نيز درباره ميلاد حضرت خاتم الاولياء(عج) مبني بر تطابق حقيقت آن ذوات مبارک با ليلة القدر يا معرفي ميلاد آنان به عنوان شب قدر مطرح مي‌شود، از سنخ تمثيل است نه تعيين، همچنان که در دعاي شب مبعث رسول اکرم صلي ا... عليه و آله و سلم سخن از جريان تجلي اعظم به ميان مي‌آيد: اللّهمّ إنّي أسئلک بالتجلّي الأعظم في هذه الليلة من الشّهر المعظّم والمرسل المکرّم.
(۷) روايات معصومان(عليهم السلام) نيز گوياي تبيين پيوند ناگسستني قرآن و عترت‌اند و همسو با حديث ثقلين، گواه جدايي ناپذيري اين دو حقيقت و احکام آنها از يکديگرند. همين پيوستگي در مقام معرفت نيز جريان دارد. ائمّه(عليهم السلام) براي معرفي خود از قرآن کمک مي‌گيرند و براي شناساندن قرآن از حقيقت خودشان سخن مي‌گويند، زيرا هيچ يک را بي ديگري نمي‌توان شناخت. از آنجا که حضرت خاتم الاوصياء حجة بن الحسن المهدي(عج) عصاره فضائل اهل بيت وحي(عليهم السلام) بلکه تمام انسانهاي کامل است، ظرف زماني تجلّي او از مخزن غيب الهي در نشئه مُلک در ميان ساير ايام مبارک و مواليد حجج الهي(عليهم السلام) برجستگي خاص و ويژه‌اي يافته است که در پرتو آن هم تراز ليالي قدر، بلکه شبي از شبهاي محتمل قدر به شمار مي‌آيد. گويا در عصر ما که زمان ولايت آن آخرين ولي معصوم است، مقدرات عالم در مراتبي رقم مي‌خورد که از شب ميلاد آن حضرت در نيمه شعبان آغاز مي شود و در شبهاي ماه مبارک رمضان يکي پس از ديگري تثبيت مي‌شود.
