رایة الهدی

حضرت شاه عبدالعظیم(ع) امام زاده‌ای هستند همچون امام‌زاده‌های دیگر اما دلیل برجسته بودن ایشان نسبت به سایر امام زاده‌ها به جایگاه علمی ایشان برمی‌گردد.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد صدارت کارشناس علوم قرآنی درباره شخصیت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) گفت: دلیل برجسته بودن ایشان نسبت به سایر امام زادگان به جایگاه علمی ایشان برمی‌گردد. دفاع از اهل بیت (ع) و مروج و مبلغ اخلاق اسلامی وجه مشترک همه امام زادگان است و همگی نیز به شهادت رسیده‌اند اما حضرت عبدالعظیم (ع) از چند تفاوت ویژه برخوردار هستند.
وی در همین راستا افزود: حضرت عبدالعظیم (ع) از علمای زمان خود بودند و خدمات علمی ایشان باعث برجسته شدنشان شده است. درباره برابر بودن زیارت ایشان با زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) در روایت نقل شده است، کسی به زیارت امام هادی (ع) می‌رود امام از او می‌پرسند از کجا می‌آیی؟ پاسخ می‌دهد از سمت ری آمده‌ام به مدینه امام می‌فرمایند تو ثواب سیدالشهدا را می‌بری.

عقیق: استاد حسین انصاریان در کتاب "حسنات و سیئات" خود در خصوص عواقب و عقوبت کوچک شمردن گناهان بیان داشت: «لَا تُصَغِّرْ شَيْئاً مِنَ الشَّرِّ فَإِنَّكَ تَرَاهُ غَداً حَيْثُ يَسُوؤُك»[1] کوچک شمردن گناه، خود گناهی بزرگ‌تر است.

رهبری ایشان چیزی نبود که از قبل برای آن برنامه‌ریزی شده باشد؛ گویا خداوند ایشان را برای چنین موقعیتی نگه داشته و آماده کرده بود؛ بنده بحمدالله از آغاز با آقا رفیق بوده‌ام و در آقای خامنه‌ای غیر خدا ندیده ام.

مرحوم آیت الله مؤمن در دیدار اعضای ستاد ترویج و بهره وری منشور حوزه و روحانیت که در تاریخ یازدهم اسفندماه 1396 انجام شد، به بیان نکات مهمّی پیرامون شخصیت و سیره‌ی مقام معظّم رهبری پرداخت و به بیان جزئیات کمترشنیده‌شده‌ای از جریان انتخاب رهبر معظّم انقلاب اسلامی در خرداد ماه سال 1368 اشاره کرد که به مناسبت رحلت این فقیه پارسا تقدیم حضور شما علاقمندان به آن مرحوم خواهد شد.

دانلود آهنگ جدید از میلاد حیدری به نام صبوران سربلند

Download New Music Milad Heydari Saborane SarBoland

دانلود موزیک صبوران سربلند سلام با صدای میلاد حیدری

برای دانلود آهنگ به ادامه مطلب مراجعه کنید …

برای دانلود آهنگ به ادامه مطلب مراجعه کنید…

خداوند در آیه 14 سوره مبارکه عنکبوت می فرماید: «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ»(1)

«و به راستی نوح را به سوی قومش فرستادیم. پس در میان آنان هزار سال، به استثنای پنجاه سال درنگ کرد (ولی جز اندکی از مردم به سخن او گوش ندادند) پس طوفان (قهر خداوند) آنان را در حالی که ستمگر بودند فرا گرفت».

نکته ها:

1.قرآن، با بیان عمر طولانی انسان های گذشته، آن را امری ممکن و شدنی خوانده است.(ألفَ سَنَة).

2.تنها پیامبری که مدت رسالت اش در قرآن بیان شده، حضرت نوح(ع) است. البته نهصد و پنجاه سال مدت رسالت آن حضرت تا زمان طوفان است، اما مدت پیامبری ایشان پس از طوفان و سال های عمرش بیان نشده است.

3.عمر طولانی دادن به بشر، برای خداوند محال نیست؛ همان گونه که او حضرت مهدی(عج) را قرن ها زنده نگاه داشته تا حکومت عدل جهانی را برپا کند. گرچه جسم تمام مردم پس از کهولت سن، فرسوده می شود، ولی آن حضرت(عج) به گفته بزرگان دین، همچنان در چهره، انسان چهل ساله ثابت است و این جای تعجب نیست.

در صورت همه ما، موی ابرو و مژه ده ها سال ثابت است، در صورتی که موی سر و صورت همواره در حال تغییر و تحول است، با آنکه آب و غذا و هوا و محل هر دو مو، یکی است. آری! خداوند می تواند انسانی را ثابت و دیگران را متغیر قرار دهد.

4.گاهی پرسیده می شود که چگونه عمر بیش از هزار سال حضرت مهدی(عج) را باور کنیم؟

پاسخ آن است که در آیه 259 سوره مبارکه بقره می خوانیم: شخصی- که به گفته روایات و تفاسیر «عزیر» نام داشت- از کنار یک آبادی عبور می کرد که دیوارهای آن روی سقف هایش فرو ریخته و مشخص بود که مدتی طولانی از مرگ ساکنین آنجا و زمان تخریب اش می گذرد. با خود گفت: «خداوند چگونه ساکنین اینجا را پس از مرگ شان زنده می کند؟»

خداوند در همان لحظه جان او را گرفت و پس از صد سال زنده کرد و به او گفت: «چه قدر درنگ کردی؟» گفت: «یک روز یا بخشی از یک روز». خداوند فرمود: «نه! بلکه صد سال است که در اینجا مانده ای. به غذا و نوشیدنی خود که همراه داشتی نگاه کن که با گذشت سال ها تغییر نکرده است. به الاغ خود نگاه کن که هیچ اثری از آن باقی نمانده است. ما زنده شدن تو را نشانه و حجتی برای مردم قرار می دهیم. اکنون به استخوان های الاغ مرده خود بنگر و ببین که چگونه آنها را به هم پیوند می دهیم و بر آن ها گوشت می پوشانیم و زندگی دوباره به آنها می بخشیم».

بنابر این آیه، غذا و نوشیدنی به مدت صد سال تغییر نکرد؛ در حالی که به طور طبیعی باید پس از چند روز فاسد می شد. صد سال برابر با 5200 هفته است و خداوند غذایی که فقط یک هفته سالم می ماند را 5200 برابر عمر طبیعی اش سالم نگاه داشت. 

اکنون سراغ عمر امام زمان(عج) می رویم که هنوز حتی به حد بیست برابر عمر طبیعی نرسیده است. بنابراین نه دلیل عقلی بر محدود کردن عمر انسان داریم و نه عمر طولانی، چیز محالی است.

از طرفی تعجب ما از طولانی بودن عمر به خاطر مقایسه آن با خودمان و قدرت محدود خودمان است. در حالی که نمونه های دیگری از طول عمر نیز در تاریخ و طبیعت وجود دارد. از جمله: مدت رسالت حضرت نوح(ع)(950سال)، اصحاب کهف و خواب چند صد ساله آنها، عمر چندین هزارساله نوعی ماهی و برخی از درختان و ... . آری! خداوندی که به استخوان، قدرت شنیدن و به پیه چشم قدرت دیدن می دهد، می تواند عمر  انسان را نیز طولانی کند.

متاسفانه، برخی در پذیرفتن مسائل منطقی دین، دیرباور هستند. اگر یک روزنامه خارجی گفته باشد که یک ماهی در اقیانوس اطلس پیدا شده است که سه میلیون سال عمر دارد، فورا باور می کنند. اما اگر 150 حدیث داشته باشیم که امام زمان(عج) زنده است و هزار و سیصد سال عمر دارد می گویند: از نظر علمی نمی شود!

منبع: شبستان 

استاد پناهیان در سخنانی کوتاه از «گناه وحشتناکی که بخشیده نمی شود» سخن گفته که به حضورتان تقدیم می شود:

استاد اخلاق اظهار کرد: تنها گناه نابخشودنی بعد از شرک، یاس است این یعنی نباید منفی بافی کنیم. یک بار جوانی در صحن مسجد گوهرشاد نزد من آمد و جمله ای بسیار وحشتناک و هولناک را با لحنی عرفانی گفت، بدون آنکه بداند که چه اتفاق بدی را در حرم رقم می زند.

وی ادامه داد: این بچه مذهبی بزرگ ترین حرف منفی ای را که می توانست بزند، در حرم زد و گفت: چه کنیم امام رضا(ع) به ما نگاه کند؟ این یعنی حضرت(ع) نگاه نکرده و بی اعتنا است، اگر این واقعیت دارد پس تو کجا آمده ای و با این جمله زیرآب همه چیز را می زنی.

پناهیان تصریح کرد: بگو چه کنم بتوانم جواب عنایت امام رضا(ع) را بدهم و بتوانم این همه نگاه حضرت(ع) را جمع کنم و با خود ببرم؟ با یک وانت بار آمده ام و حضرت(ع) به اندازه یک تریلی به ما عنایت کرده اند. برخی می گویند آقا ما وضع مان خراب است، امام(ع) به ما اینطور نگاه نمی کند؟ پس چه کسی تو را آورده؟ چه کسی این علاقه را در تو گذاشته است.

استاد اخلاق تاکید کرد: ذکر ابتدا از مذکور شروع می شود؛ اینکه شما دلتنگ امام رضا(ع) می شوید یعنی ابتدا ایشان دل شان برای شما تنگ شده و بعد در پاسخ این دلتنگی شما نیز دلتنگ حضرت(ع) می شوید؛ البته هر چه بگوییم برخی باور نمی کنند این هم یک جور منفی بافی است.

وی خاطرنشان کرد: وقتی حرم رضوی می رویم باید زیارت «امین الله» بخوانیم، چقدر مثبت است در صفحه ابتدایی اش مثبت اندیشی است و بعد از اوضاع مثبت عالم تعریف می کند اینکه همه تو را صدا می زنند و تو گناهان همه را می بخشی ... پس زیارت هم نتیجه دلتنگی امام(ع) برای ما است.

حضرت آیت الله خامنه ای به استفتائاتی پیرامون «شنیدن صدای گریه و شیون نامحرم در عزاداری ها» پاسخ گفتند که تقدیم حضور علاقمندان می گردد.

* شنیدن صدای گریه و شیون نامحرم در عزاداری ها

سؤال:

شنیدن صدای گریه و شیون نامحرم که در عزای اهل بیت علیهم السلام است (باتوجه به کنار هم بودن قسمت زنانه و مردانه هیأت) برای مردان چه حکمی دارد؟

جواب:

در صورتی که مفسده ای نداشته باشد، فی نفسه اشکال ندارد.

منبع:حوزه

حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه به مناسبت سوگواری شهادت حضرت سیدالشهداء(ع) در حسینیه آیت‌الله حق شناس به سخنرانی پرداخت و گفت: افراد هوشیار همواره به دنبال کنترل ذهن خود هستند.

وی افزود: امروز کنترل ذهن به عنوان فرصت زندگی بشر مطرح شده است که از این قدرت برای رفع بسیاری از بیماری‌ها و کسب آرامش استفاده می‌شود زیرا ضعف ذهن برای انسان انواع بیماری‌های روحی و روانی و حتی جسمی را ایجاد می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان ادامه داد: بسیاری از دانشمدان به دنبال تمرکز و کنترل ذهن هستند اما ابزار حقیقی کنترل ذهن را ندارند.

استاد حوزه علمیه با استناد به روایتی مبنی براینکه مومن را چیزی جز خوف اصلاح نمی‌کند، عنوان کرد: یکی از ابزار حقیقی کنترل ذهن جهنم و دوزخ است که برای انسان ایجاد تمرکز و اراده می‌کند.

وی با بیان اینکه یکی دیگر از عوامل تمرکز و کنترل ذهن توجه به قدرت خداوند است، اظهار داشت: پیامبر(ص) خطاب به امیرمومنان امام علی(ع) می‌فرمایند ای علی اگر بر کسی خشمگین شدی به قدرت پروردگار خود توجه کن و از روز قیامت بترس و روی خوبی‌های خود حساب و کتاب باز نکن زیرا هرکس به جهنم نمی‌رود از فضل خداوند است که اگر خداوند بخواهد حساب و کتاب حقیقی داشته باشد احدی از جهنم نجات پیدا نمی‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان افزود: اگر کسی کنترل ذهن داشته باشد می‌تواند به چیزی که درنظر دارد عمیق فکر کند؛ خداوند در قرآن کریم موضوعاتی مثل خودش و قیامت را مطرح کرده که می‌توان درباره آنها اندیشه کرد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه از موضوعات دیگری که می‌توان روی آن عمیق فکرکرد امام زمان(عج) است، ابراز کرد: امام زمان(عج) حتی از مادر برما مهربان‌تر است، ما زنده به دعای او هستیم حریص هدایت ما است، همه این موضوعات را می‌دانند اما چون درباره این مسائل عمیق فکر نمی‌کنند اثری از آن نمی‌بینند.

وی با بیان اینکه گریه برای امام حسین(ع) به شما توجه عمیق و کنترل ذهن می‌دهد، گفت: از وجوه دیگر توجه، انصراف ذهن از چیزی است که به آن فکر می‌کنید زیرا برخی موضوعات که انسان را درگیر می‌کند کنترل ذهن را به هم می‌زند.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با بیان اینکه انسان موجودی خودخواه است که وقتی دچار بلا و گرفتاری می‌شود به کسی جز خود فکر نمی‌کند، اظهار داشت: علاقه‌های شما هنگام مرگ سراغ شما آمده و اجازه نمی‌دهد که به ذهن شما به خدا و رحمت او توجه کند؛ بنابراین باید کاری کنید که دل شما از همه علاقه‌مندی‌ها کنده شود در این صورت همچون شهید از دنیا می‌روید.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: امام حسین(ع) عزادار و زائر خود را رها نمی‌کند؛ هنگام مرگ فرشتگان الهی که مامور خوش‌آمدگویی به زائران و عزاداران ایشان هستند بر سر قبر این عزادار و زائر حاضر می‌شوند تا فرد میت با توجه به خدا از دنیا برود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: خدا و قیامت از جمله ابزارهای توجه و تمرکز ذهن انسان است اما امام حسین(ع) آسان‌ترین وسیله است که حواس و ذهن انسان را کنترل کرده و به تمرکز می‌رساند.

آن‌قدر که همسایه روی زندگی و خانواده اثر دارد، خیلی از قوم و خویش‌ها ندارند. خودش هم آن‌قدر حرمت دارد که پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله درباره‌اش سفارش فرموده‌اند که «احترام همسایه باید به‌قدر احترام به مادر باشد.»

البته همسایه هم مثل خیلی چیزها تلخ و شیرین دارد، سیاه و روشن دارد، خوب و بد دارد. اگر می‌خواهید همسایه‌تان خوب باشد، باید قدم اول را شما بردارید و بقیه راه را هم همراهی‌اش کنید تا خیرش به شما برسد و خیر شما هم شامل حال او شود. یعنی خودتان هم همسایه خوبی باشید. نمی‌شود کسی مدام از دیگران انتظار خوبی داشته باشد و خودش به آن‌ها خیری نرساند. خبرگزاری تسنیم در گفتگو با حجت‌الاسلام فقهی،‌ سخنران و کارشناس دینی، بخشی از حقوق همسایه‌داری را بررسی کرده است.

برای اینکه با حقوق همسایه‌داری در اسلام آشنا شویم، اولین پرسش این است که محدوده همسایه‌ها کجاست؟ لزوماً باید با کسی دیوار مشترک داشته باشیم تا همسایه محسوب شویم یا محدوده وسیع‌تری در اسلام دارد؟

اگر بخواهیم محدوده همسایگی را که در بین روایت‌های امامان معصوم علیهم‌السلام حساب کنیم، تا چهل خانه ادامه پیدا می‌کند. طبق روایتی که به نقل از پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در کتاب وسائل الشیعه نوشته شده، این نکته برای ما مشخص می‌شود. آنجا که حضرت فرمودند: «تا چهل خانه از سمت روبرو و از پشت سر و از شرق و غرب، همسایه تو محسوب می‌شود.» همه حقوق و آداب همسایه‌داری هم در مورد ساکنان تمام این خانه‌ها صدق می‌کند. البته این نوع موارد در بعضی از شهرها یا محله‌ها بهتر رعایت می‌شود.

به همین دلیل است که مردم روستاها و شهرهای کوچک غریبه‌ها و تازه‌واردها را زودتر تشخیص می‌دهند؟

بله. اگر وارد محله‌ای در روستایی شدیم یا به شهر دیگری سفر کردیم و مردم آنجا مثل غریبه‌ها نگاهمان کردند، نباید تعجب کنیم. حتی اگر جلو آمدند و زود پرسیدند «با کی کار داری؟» هم ناراحت نشویم. چون حتماً آن‌ها خیلی خوب همسایه‌ها و هم‌محله‌ای‌هایشان را می‌شناسند و تا یک غریبه را ببینند، تشخیص می‌دهند. این دامنه چهل خانه‌ای هم از وقتی شروع می‌شود که در محل جدیدی ساکن بشویم. از همان موقع است که باید هوای چهل خانه را داشته باشید. البته خوب است قبل از ساکن شدن در هر خیابان، کوچه، ساختمان یا برجی به سفارش حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در کتاب غررالحکم توجه داشته باشیم که آن حضرت فرموده‌اند: «قبل از خریدن خانه، ببین همسایه‌ها چه کسانی هستند.»

برکت‌های همسایه خوب

چرا در روایت‌های دینی تا این اندازه بر خوب بودن همسایه‌ها تأکید شده است؟ مگر همسایه چه تأثیری بر زندگی ما دارد؟

هر چیزی که می‌گوییم خوب است، باید با دلیل خوب بودنش را ثابت کنیم. اینکه می‌گوییم ما همسایه خوبی داریم باید تعریف کنیم و بگوییم چه ویژگی‌هایی باعث شده که او را به خوبی بشناسیم. اسلام برای همسایه خوب معیارها و شاخصه‌هایی تعیین کرده است. به عنوان مثال گفته شده که همسایه خوب، عمر آدم را زیاد می‌کند.

در جلد دوم کتاب اصول کافی آمده که امام صادق علیه‌السلام درباره مزایای همسایه خوب فرموده‌اند: «حسن الجوار یعمر الدیار و یزید فی الاعمار؛ همسایگی خوب خانه‌ها را آباد و عمرها را زیاد می‌کند.» دلیلش هم این است که یک همسایه خوب آزار و اذیتی ندارد که آدم را ناراحت و عصبانی کند. همان طور که همسایه بد مدام با اعصاب آدم کلنجار می‌رود. در عین حال وقتی همسایه‌ها رابطه خوبی با هم داشته باشند به محض اینکه مشکلی در ساختمان یا کوچه و خیابان آن‌ها اتفاق بیفتد و نیاز به عمران و بازسازی داشته باشد، همگی دست‌به‌دست هم می‌دهند و محل زندگی‌شان را آباد می‌کنند.

مزیت دیگر همسایه خوب این است که برکت را به خانه ما می‌آورد و راه روزی را به سمت ما و خانواده‌مان باز می‌کند. این مژده را هم امام صادق علیه‌السلام داده و در روایتی که به نقل از آن حضرت در کتاب وسائل الشیعه نوشته شده، آمده است که: «حسن الجوار یزید فی الرزق؛ همسایه خوب روزی را زیاد می‌کند.»

اما چگونه همسایه می‌تواند برکت و روزی ما را زیاد کند؟

سرازیر شدن روزی به سمت خانه ممکن است به این صورت باشد که مثلاً شما و همسایه خوبتان، فکرهایتان را کنار هم می‌گذارید و کار و کاسبی راه می‌اندازید که اتفاقاً رونق خوبی هم پیدا می‌کند. ممکن هم هست که هر وقت از لحاظ مادی دست شما تنگ باشد، همان همسایه خوب به کمک شما بیاید و گره از کارتان باز کند.

در کتاب غررالحکم، حدیث بسیار زیبایی به نقل از امام علی علیه‌السلام نوشته شده است، مبنی بر اینکه آن حضرت درباره ویژگی همسایه خوب فرموده‌اند که: «من حسن جواره کثر جیرانه؛ هر کس همسایه خوبی باشد همسایگانش زیاد می‌شوند.» چون او همسایه خوبی است و همه از آداب معاشرت و همسایگی‌اش تعریف می‌کنند، همه دوست دارند خانه‌ای در نزدیکی او داشته باشند تا از برکت و رحمتی که با خودش دارد بهره من شوند.

معیارها و شاخصه‌های همسایه خوب را عنوان کردید. همسایه بد یعنی چه؟ چگونه بفهمیم برای دیگران همسایه خوبی هستیم یا نه؟

بر اساس روایتی در کتاب میزان الحکمه، پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله همسایه بد را این طور معرفی کرده‌اند که: «به خدا پناه می‌برم از همسایه بد: چشمانش تو را می‌پاید و مراقب توست و دلش خواهان رسوایی توست. اگر خوبی ببیند آن را می‌پوشاند و فاش نمی‌کند و اگر بدی ببیند آن را آشکار می‌کند و همه جا پخش می‌کند.»

درواقع همسایه بد کسی است که مدام چشمش به دنبال همسایه‌هاست که آن‌ها چه کار می‌کنند و کجا می‌روند. این جستجوگری هم برای این نیست که از رسیدن خطر به آن‌ها جلوگیری کند، بلکه نیت بدی پشت این کارش است. چون می‌خواهد عیب‌ها و کاستی‌های دیگران را پیدا کند و با فاش کردن آن‌ها آبرویشان را به بازی بگیرد.

روشش هم این طور است که اگر بدی از کسی ببیند به همه می‌گوید. نکته قابل توجه این است که ذات همسایه بد آن‌قدر بد است که پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از او به خدا پناه برده و فرموده‌اند که: «به خدا پناه می‌برم از همسایه بد اگر تو را در خوبی و خوشی دید ناراحت می‌شود و اگر تو را گرفتار و بدحال دید خوشحال می‌شود.» این روایت هم در جلد دوم کتاب کافی نوشته شده است.

حق همسایگی در کلاس درس پیغمبر صلی‌الله علیه و آله

بارها در دستورات اسلامی تأکید شده که همسایه‌ها به گردن هم حق دارند. شاید در کلاس درس اسلام یکی بی‌خبر از همه جا، بلند شود و بپرسد این حق همسایگی که می‌گویید یعنی چه؟ همسایه من چه حقی بر عهده من دارد که باید بپردازم؟ یا اصلاً خودم چه حقی بر همسایه‌هایم دارم که باید هوایم را داشته باشند؟

پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در روایتی جواب این سؤال را این‌طور فرموده‌اند که: «اگر از تو کمک خواست کمکش کنی، اگر از تو قرض خواست به او قرض دهی، اگر نیازمند شد نیازش را برطرف سازی، اگر مصیبتی دید او را دلداری دهی، اگر خیر و خوبی به او رسید به او تبریک و شادباش بگویی، اگر بیمار شد به عیادتش بروی، وقتی مرد در تشییع جنازه‌اش شرکت کنی. خانه‌ات را بلندتر از خانه او نسازی تا جلوی جریان هوا را بر او بگیری – مگر آنکه خودش اجازه بدهد – هرگاه میوه‌ای خریدی به او تعارف کنی - و اگر این کار را نکردی، باید مخفیانه میوه را به خانه‌ات ببری- فرزندت را با میوه بیرون نیاور، چراکه ممکن است فرزند همسایه‌ات با دیدن میوه در دست او ناراحت شود. با بوی غذای آشپزخانه او را ناراحت مکن، مگر آن‌که مقداری از غذا را برای او بفرستی.»

پس جزییات حق همسایه‌این می‌شود که اگر همسایه‌ای دچار مشکل بشود، همسایه دیگر رویش را آن طرف نمی‌کند و بی‌اعتنا رد نمی‌شود. کمک کردن یکی از حقوق همسایگی است که به هیچ صورتی نمی‌شود آن را از ویژگی‌های یک همسایه خوب حذف کرد.

ممکن است یک نفر یا یک خانواده دچار مشکل مالی شود. به عنوان مثال بدهی داشته باشد، درآمدش کفاف مخارجش را ندهد، مهمان ناخوانده به خانه‌اش بیاید و در خانه چیزی برای پذیرایی نداشته باشد. این جور مواقع است که حق همسایگی به کمکش می‌آید؛ می‌تواند سراغ همسایه برود و پولی، میوه‌ای، نمکی، نانی یا هر چیز دیگری از او قرض بگیرد.

بخشش به‌جای قرض دادن

البته باید یادآوری کنیم که قرض دادن همیشه حق همسایگی نیست. گاهی اوقات باید بدون چشمداشت به برگشتن مال، به همسایه‌ها کمک کرد.

به هر حال می‌گویند دوست و همسایه خوب را باید در مواقع سختی و مصیبت شناخت. اگر خانواده‌ای دچار مصیبتی شد، وظیفه دوست و اقوام و همسایه‌هاست که به دیدنش بروند و تسلیتش بدهند. از طرف دیگر هم اگر خیری از جایی به او رسید، نوزادی در خانواده‌شان متولد شد، موفقیت علمی یا شغلی پیدا کرد و هر خیر دیگری، همسایه‌ها موظف هستند به او تبریک بگویند. در یک کلام با خوشی همسایه خوشحال باشیم و در ناراحتی‌اش، تسکینش بدهیم.

از سوی دیگر بیماری هم برای همه پیش می‌آید. همسایه‌ها باید هوای یکدیگر را در روزهای ناخوشی داشته باشند. سر و صدا کردن در آپارتمانی که یک بیمار در یکی از واحدها در حال استراحت است هم یکی از حقوق همسایگی است. مردن هم که دور از جان برای همه اتفاق می‌افتد. همسایه‌ها باید چند قدمی هم که شده پشت سر جنازه همسایه‌شان راه بروند یا لااقل فاتحه‌ای بخوانند تا خیرشان به روح آن مرحوم برسد.

این مشکل به‌خصوص در زندگی‌های آپارتمان‌نشینی و برج‌نشینی به وضوح دیده می‌شود.

همین طور است. خانه‌های ویلایی که جایشان را به آپارتمان‌ها و برج‌های چند ده واحدی می‌دهند، خانه‌های اطراف بدجور به زحمت می‌افتند. دوران ساخت و ساز ساختمان جدید که دردسرها و سر و صداهای خودش را دارد. اگر همسایه‌ها با این فعالیت اقتصادی و ساختمان‌سازی ما کنار می‌آیند و از سر و صداها گله نمی‌کنند، ما هم باید حواسمان باشد که پنجره‌های ساختمان خود را درست روبروی حیاط همسایه کناری نسازیم تا یک عمر خودش و زن و بچه‌اش از این کار ما در عذاب و سختی باشند.

در عین حال اگر میوه‌ای، شیرینی، نانی برای خانه خود می‌بریم، بی‌خیال از جلوی همسایه و بچه‌اش رد نشویم. به آن‌ها هم تعارف کنیم. حالا اگر کسی دلش نمی‌خواهد، لااقل آن‌ها را داخل نایلون تیره‌ای پنهان کند. شاید همسایه پول خریدن میوه و شیرینی ما را نداشته باشد و در مقابل زن و بچه‌اش شرمنده شود. از آن طرف هم ممکن است بچه همسایه با دیدن آن خوراکی‌ها در دلش آه بکشد. آهی که ما دیگر نمی‌توانیم جوابش را بدهیم.

حق همسایگی در کلاس درس امام سجاد علیه‌السلام

ظاهراً در کتاب حقوق و سایر روایت‌های منسوب به امام سجاد علیه‌السلام هم نکاتی درباره همسایه‌داری نوشته شده است. آن حضرت حقوق همسایه‌ها را چگونه تعریف کرده‌اند و در این زمینه چه دستوراتی برای ما دارند؟

امام زین‌العابدین علیه‌السلام هم طبق روایتی که شیخ صدوق در کتاب خصال نوشته، حقوق همسایگی را این طور تعریف فرموده‌اند که: «حق همسایه‌ات این است که در غیاب او آبرویش را حفظ کنی و در حضورش او را احترام کنی. اگر به او ستمی شد یاری‌اش برسانی. دنبال عیب‌هایش نباشی. اگر از او بدی دیدی، بپوشانی. اگر بدانی که پند و اندرز تو را می‌پذیرد، او را پنهانی نصیحت کنی. در سختی‌ها رهایش نکنی. از لغزش و اشتباهش درگذری. گناهش را ببخشی و با او به خوبی و بزرگواری معاشرت کنی.»

علاوه بر مواردی که رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله توصیه فرموده، باید آبروی همسایه خود را آبروی خودمان بدانیم. چون همسایه بودن یعنی تو و او در سایه و رفت و آمد و خیلی موارد دیگر با هم شریک هستید. همسایه‌ها باید آبروی یکدیگر را آبروی خودشان بدانند و همان طور که مراقب هستند آبروی خودشان هستند، در غیاب همسایه برایش آبروداری کنند و در حضورش به او احترام بگذارند.

ممکن است یک نفر بخواهد آرامش و امنیت همسایه ما را تهدید کند. در این جور شرایط هم ما وظیفه داریم از او حمایت کنیم و به کمکش برویم. همان طور که اگر کسی امنیت زندگی ما را تهدید کرد، همسایه باید به داد ما برسد.

جستجو نکردن عیب دیگران و چشم‌پوشی کردن در برابر خطاها بین دشمن‌ها هم که اتفاق بیفتد، اعتماد ایجاد می‌کند. البته همین موضوع به عنوان یک حق از همسایه بر عهده همسایه دیگر تعریف می‌شود. در عین حال، معاشرت همراه با کرامت و بزرگواری هم حق دیگری است بر عهده همسایه‌ها. یعنی همان آدابی است که امام سجاد علیه‌السلام بر آن تأکید فرموده‌اند.

منبع:تسنیم

امام باقر(ع) از امام صادق(ع )روایت کرد که رسول خدا(ص) فرمود:

از نظر خداوند عزوجل محبوب ترین چیزی که مؤمن به دیگران  می بخشد  ، گفتار حق در حالت رضایت‌مندی و خشم است.

خصال، ج1، ص60

آیت‌الله  محمدتقی مصباح یزدی رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) عصر امروز در مراسم افتتاحیه سال تحصیلی 97-98 این موسسه بیان داشت: بنده در سن 13 سالگی و به تقدیر الهی به سمت راه طلبگی سوق داده شدم و یاد ندارم که از همسالانم کسی به فکر حوزه و طلبگی بوده باشد و این حضور بنده توفیقی الهی بود.

ایشان تصریح کرد: در آن زمان مشکلات فراوانی گریبان جوانان و خانواده‌ها بود و برخی از طلاب باانگیزه‌های ضعیفی همچون، معاف شدن از سربازی و فرار از مشکلات زندگی وارد حوزه می‌شدند و کمتر کسی باهدف و فکر مسیر زندگی خود را انتخاب می‌کرد.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) گفت: همیشه از خود این سؤال را می‌کردم که برای چه این وضع در جامعه حوزوی وجود دارد که البته مسبب اصلی این مسئله دولت وقت و دست‌نشاندگان دشمنان اسلام بود.

ایشان افزود: این مطالب را برای این گفتم که بسیاری از کسانی که در قدیم به حوزه می‌آمدند، انگیزه‌ای سنجیده و انتخاب‌شده نداشتند و سؤال من از جمع این است که آیا شما هم این‌گونه هستید یا با انتخاب وارد این مکان مقدس شده‌اید.

 استاد حوزه علمیه قم گفت: انقلاب اسلامی سبب شد تا روحانیت عزیز شود و شما عزیزان که با اختیار و تفکر در این نهاد قدم گذاشته‌اید، ثمرات انقلاب اسلامی هستید، حال که شرایط گذشته وجود ندارد و روحانیت با اختیار و عقل حرکت می‌کند، آیا همه مساوی و ایدئال هستیم.!

ایشان ادامه داد: امروز به برکت انقلاب روحانی شدن و  ورود به حوزه یک شغل آبرومند در کنار دیگر رشته‌ها به شمار می‌رود و فرض کنیم که در بهترین شکل روحانیت آبرومندترین شغل است و خدا نیز راضی است و انتصاب به امام عصر (عج) نیز از بزرگ‌ترین مزیت این رشته است؛ اما آیا این برای ما کافی است!.

آیت‌الله مصباح یزدی اظهار داشت: خوبی مراتبی دارد و بین مراتب خوبی نیز فاصله از زمین تا آسمان وجود دارد، اگر کسی تنها به‌خوبی شغل روحانیت اکتفا کرد؛ قطعاً برای او روزی فرامی‌رسد که پشیمان می‌شود و البته این‌گونه افراد نسبت به کسانی که کار حرام انجام می‌دهند دارای درجه‌ای بالاترند، اما چرا انسان در اوج حرکت نکند.

ایشان در ادامه افزود: اول باید باور کنیم که از شغل روحانیت و حضور در حوزه مراتب بالاتری نیز وجود دارد، حداقل 70 سال با علما رابطه داشتم، اما تصور کاملی از هدف نهانی انسانیت را امروز ندارم، انسان موجود عجیبی است و استعداد بالایی از ناحیه خدای تعالی به او عطاشده است. 

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) گفت: زمانی که شاعر می‌گوید رسد آدمی به‌جایی که به جر خدا نبیند، آیا انسان می‌تواند خدا را ببیند، نه در این الفاظ معنایی عظیم نهفته است.

ایشان ادامه داد: هرکدام ما در هر سنی که هستیم می‌توانیم تصمیم بگیریم که پرواز کنیم و این  برای همه ماشدنی است، عامل اصلی این مسئله همت است، همت شرایطی دارد باید مجموعه‌ای از شناخت‌ها حاصل شوند و باور کنیم که چنین مسیری وجود دارد و ما می‌توانیم پرواز کنیم و اگر این کار را نکنیم روزی فرامی‌رسد که پشیمان می‌شویم و آن زمان فرصتی وجود ندارد.

هیچ‌کدام از علوم متکفل این نیست که انسان را به اوج برساند

استاد حوزه علمیه قم گفت: هرکدام از ماسال‌هایی از عمرمان را در حوزه علمیه گذرانده‌ایم و باید سؤال کنیم که کدام درس ما را به اوج می‌رساند، انسان می‌تواند فقیه شود فتوا دهد و الی‌آخر؛ اما هیچ‌کدام از علوم متکفل این نیست که انسان را به اوج برساند.

ایشان افزود: حقیقت این است که با درس خواندن انسان به‌جایی نمی‌رسد، من آدم تنبلی نبودم و از اول عمر شاگرداول بودم و این مطالب را از کوتاهی کردن نمی‌گویم، صرف و نحو انسان را به تخصص در ادبیات عرب می‌رساند، مقدس‌ترین دروس، فقه آل محمد(ص) است، اما در این کتاب‌ها مسیر رشد وجود ندارد و این نشانگر کمبودی است که در برنامه‌های ما وجود دارد.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) خاطرنشان ساخت: معلمان تربیتی به کودکان می‌گویند درس بخوانید تا به مرحله‌ای برسید و این مرحله در همین دنیا محقق می‌شود، وقتی ما بزرگ‌تر می‌شویم نیز به همین فکرها هستیم که به ما چه بگویند و آیت‌الله‌العظمی شویم و کرسی داشته باشیم، همه این مقام‌ها برای دنیا است.

شب‌زنده‌داری علما افسانه نیست

آیت‌الله مصباح یزدی ابراز داشت: شنیده‌ایم از شب‌زنده‌داری علما و اما آنچه در زندگی ما وجود دارد فقط یک‌شب احیا آن‌هم با سختی و مشقت فراوان در سال همراه است.

ایشان افزود: هر صفحه از قرآن و نهج‌البلاغه در باب مذمت دنیا و ترغیب به آخرت سخن گفته است؛ اما چرا این مسئله در زندگی ما متفاوت بوده و همین مسئله مایه تأسف است که پشیمانی سودی ندارد.

مواظب افعالمان باشیم تا در قیامت حسرت نخوریم

استاد اخلاق حوزه علمیه قم گفت: کسانی خود را به بهانه زهد از فعالیت اجتماعی همچون حضور در جبهه جنگ و مبارزه در عرصه سیاست سرباز می‌زنند و می‌گویند به فکر عبادت و آخرت باشید؛ اما ادبیات قرآنی به ما می‌گوید که مجاهدان درراه خدا به فکر آخرت هستند.

ایشان ادامه داد: سوء برداشت از معارف و راحت‌طلبی و همچنین کوتاهی در دین دو مشکل بزرگ در امت اسلامی است.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) گفت: شاهزاده های سعودی از ترس کشته آسایش در زندگی ندارند و این‌طور نیست که دنیا سبب راحتی انسان شود، باید مواظب رفتارمان باشیم که فردا پشیمان نشویم.

ایشان در پایان مطرح کرد: قرآن یکی از نام‌های روز قیامت را روز حسرت بیان می‌کند، مواظب باشیم و بکوشیم که در روز قیامت در حسرت نباشیم، توسل به اهل بیت(ع) عنایتی است که خدای متعال به ما داده و این نعمت کلید سعادت در دستان ما است.

به گزارش عقیق، استاد پناهیان در هشتمین شب از سوگواره هنر و حماسه با اشاره به تاثیر قدرت روحی در فرهنگ مقاومت گفت: فرهنگ مقاومت سعی می‌کند هر عاملی که انسان را قوی می‌کند، فراهم کند. در فرهنگ هرزگی لغتی به نام آزادی مفهوم کلیدی است، ولی در فرهنگ مقاومت لغت قدرت، مفهوم کلیدی است، قدرت روحی. کسی که از قدرت روحی برخوردار باشد، از آزادی بهره‌مند می‌شود و کسی نمی‌تواند قدرت روحی او را سلب کند. شما فکر می‌کنید چرا صهیونیست‌ها بیش از خدا، آزادی را تقدیس می‌کنند؟ خود آزادی خوب است، اما چه کسی را می‌خواهی آزاد کنی؟ مرده را؟ مستضعف را می‌خواهی آزاد بگذاری؟ اینکه فایده ندارد.

وی در این باره ادامه داد: ما بر قدرت تاکید داریم و از دنیای خود با قدرت دفاع می‌کنیم. فرهنگ مقاومت اهداف دیگر فرهنگ‌ها را نفی نمی‌کند، بلکه بیشتر آنها را شامل می‌شود. می‌گویند در فرهنگ‌های دیگر به اهداف‌تان نمی‌رسید. کسی که از قدرت روحی برخوردار است، هم لذت دارد و هم آزادی دارد.

سخنران چهاردهمین سوگواری هنر و حماسه در رابطه با فرهنگ مقاومت اضافه کرد: یک گوشه از برنامه‌های یمنی‌ها را بخواهیم مثال بزنیم، در عید غدیر تظاهرات می‌گیرند، جشن خیابانی می‌گیرند. فرهنگ مقاومت فرهنگ زیبایی است، در آن درگیری زیادی نیست‌. کلمه مقاومت از کلمه جهاد لطیف‌تر است اما مقاومت می‌تواند یاد زورخانه هم بی‌افتد.
عوامل این قدرت و این فرهنگ چه چیزهایی هستند؟ بیایید همه فرهنگ خود را فرهنگ مقاومت قرار دهیم و تفریح‌مان سرجایش باشد، با فرهنگ مقاومت می‌توانیم حتی با شاه‌نامه هم تفریح می‌کنیم.
استاد پناهیان در انتهای صحبت‌های خود ضمن اشاره به شهید تولایی درباره قدرت معنوی گفت: شهید تولایی، طلبه‌ای که در مشهد چاقو خورد و شهید شد، با اینکه عکس گرفته بودند و آزمایش کرده بودند، متوجه نشده بودند که قلبش چاقو خورده بود. در بیمارستان وقتی خون و چرک از سینه‌اش بیرون می‌کشدند، می‌گفت که من قلبم درد می‌کند. ولی دکترها می‌گفتند نه، از قلبش نیست. خب پس بی‌دقتی هم در شهادت ایشان سهم داشته است. آمده بودند که از ایشان بپرسند از کسی که به شما چاقو زده شکایتی داری؟ گفت نه شکایتی ندارم، حالا آمدم بیرون احتمالا می‌بخشم. خب طلبه‌ای که از گریه نماز شبش دیگران بیدار می‌شوند، همین می‌شود دیگر.
این‌ رزمندگانی که با کلاش از جنگ برمی‌گشتند شهر، از شهر بزرگ‌تر بودند، از قطاری که آنها را می‌برد بزرگ‌تر می‌بودند، مقاومت چکار می‌کند؟ من مراعات می‌کنم که از دفاع مقدس برای شما خیلی تعریف نمی‌کنم. ایمان یعنی چی؟ ایمان یعنی قوت قلب!

به گزارش عقیق حجت الاسلام پناهیان در ششمین شب از سوگواره هنر و حماسه با اشاره به موضوع مقاومت اقتصادی گفت: فرهنگ مقاومت را در همه جوانب زندگی ببینیم. چرا روایت داریم کسی که پول درمی‌آورد مانند مجاهد فی سبیل الله است؟ چرا فرمودند پول مایه قوام جامعه است؟ اگر فرهنگ مقاومت در کار اقتصادی جاری کنیم، اقتصاد مقاومتی اجرا خواهد شد. اگر فرهنگ مقاومت در کار علمی جاری کنیم، رشد علمی ما بیشتر می‌شود.

وی در این باره ادامه داد: جوان را چرا نمی‌توان به مسجد برد؟ اگر مسجد بوی مقاومت بدهد قضیه فرق خواهد کرد. مقاومت اگر در زندگی جاری بود اینقدر طلاق نداشتیم، اصلا در برابر مشکلات مقاومتی نداریم.

استاد پناهیان در ادامه با اشاره به ضرورت کسب درآمد گفت: «امام سجاد(ع) می‌فرمایند: تمام جوانمردی و مروت، این است که پولت را زیاد کنی: «استثمر المال».
و در روایت دیگر آمده است؛ امام صادق (ع) به فردی 1700 دینار داد تا با آن کاسبی کند. بعد فرمودند: به سود آن رغبت ندارم، هر چند که سودش خواستنی است. دوست دارم خدا مرا در وضعیتی ببیند که آفریده‌هایش را زیاد می‌کنم.

سخنران چهاردهمین سوگواری هنر و حماسه در رابطه با کسب درآمد به صورت دسته جمعی اضافه کرد: یکی از دستورهای دین برای پول درآوردن کار جمعی است. در نظام سرمایه‌داری می‌گوید رقابت کنید، همدیگر را حذف کنید و پدر هم را دربیاورید. البته همین را هم اجرا نمی‌کنند و صهیونیستم‌ها اجازه نمی‌دهند. ما می‌گوییم اگر پای پول وسط آمد و اخلاق خراب نشد، درست است.
استاد پناهیان در انتهای صحبت‌های خود ضمن اشاره به فرق پول درآوردن اسلامی و غربی گفت: فرق ما با غربی‌ها در پول در آوردن چیست؟ تعاون. «تَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی».
شیعیان ما همیشه حفظ می‌شوند و در عصمت قرار می‌گیرند تا زمانی که رابطه‌ی خود و پروردگارشان را درنظر بگیرند و به همدیگر نیکی می‌کنند. ما اهل بیت به هیچ ظلمی رحم نمی‌کنیم و به ورع توصیه می‌کنیم و به مواسات برادری دینی توصیه می‌کنم. مواسات یعنی آنکه راضی نشوید برادر مؤمنت اگر نیاز دارد، تو هم نیاز نداشته باشید، اگر همین ویژگی مواسات را بردارید، پول دشمنی می‌آورد! باید در بستر پول با هم مصالحه کردیم و ایثار کردیم، ببین چه برکت‌هایی می‌آورد.

حجت‌السلام پناهیان، ظهر امروز در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه، به رابطه امید و استقامت و شرایط سیاسی کشور اختصاص داد.

وی با اشاره به ارزش امید و نیاز آن در جامعه گفت: «بدون امید مشکلات مضاعف دیده می‌شود و راه عبور از مشکلات دیده نمی‌شود. این احساس یأس جامعه را فراخواهد گرفت. ابلیس یکی از کارهایی که انجام می‌دهد، وارد کردن یاس به افراد است. خدا می‌تواند هر جامعه‌ای را از هر مشکلی نجات دهد. قدرت خداست که در هر برهه‌ای معجزات بزرگی به نمایش می‌گذرد. ابلیس چون ناتوان است در هر فردی تلاش می‌کند یأس ایجاد کند.»

وی با توصیف رسانه‌های تولید کننده پیام علیه کشور به شیطانک، آنها را تولید کننده یأس نامید، گفت: «تمام اخبار این رسانه‌های حاوی یأس و تفرقه است. بی‌بی‌سی چند سال پیش در ایام تاسوعا در تحلیلی گفته بود تاسوعا روز عزا برای برادر ناتنی امام حسین (ع) است و اینها اگر دستشان بیاید میان حضرت عباس و حسین (ع) هم نفاق ایجاد می‌کنند. در حالی که در تمام کشور مثال دو برادر را حضرت عباس و حسین (ع) می‌دانند. ابلیس چنین است و در پی انتقال خبرهای منفی است.»

پناهیان در توصیف افرادی که ایجاد امید و یأس می‌کنند، گفت:«خدا فرموده است کسانی که مقاومت می‌کنند نعماتشان را بسیار خواهد کرد.»

وی با اشاره به آیات قرآن از ارزش استقامت در نزد خدا گفت و آن را با مبارزه رزمندگان اسلام در جبه‌ها مثال زد . وی با اشاره به صحبت‌های رهبر انقلاب و استفاده از چفیه به عنوان مقاومت تأکید کرد باید در عرصه فرهنگی، فرهنگ مقاومت را تقویت کنیم.

وی آموزش و پرورش و روش تعلیم دین در مدارس را کمترین تأثیر در فرهنگ مقاومت برشمرد و مدعی شد این سخن را با اطلاع می‌گوید.

پناهیان برای تدریس اخلاق و مقاومت به شاهنامه اشاره کرد که در گذشته یکی از بسترهای آموزش مقاومت و قدرتمند شدن در جامعه بوده است. وی همچنین براساس یک حدیث از امام صادق (ع) اخلاق ناشی از ضعف نفس را بی‌فایده توصیف کرد و از شجاعت امام خمینی گفت که ناشی از عرفان او بود. از همین رو او آموزش و پرورش را توصیه کرد که براساس این آموزه‌های فرهنگ مقاومت را در کودکان تقویت کنند.

این خطیب در سخنرانی پیش از خطبه نماز جمعه با جمع‌بندی اینکه امید و استقامت به یکدیگر وابسته هستند؛ این مهم را اشاره کرد درصد امید در کشور به میزان استقامت مردان سیاسی کشور مرتبط دانست و از گفته‌های برخی نمایندگان انتقاد کرد که استقامت چهل ساله را نقد کرده‌اند و آن را مصداق یأس‌پراکنی برشمرد. وی افزود که باید سیاسیون و مردم این نماینده را از جهالت خارج کرده‌اند.

او مفهوم رفراندوم را نیز به نقد کشید و گفت: «رفراندوم مرتبط به بن‌بست سیاسی است و این در حالی است که اصول قانون اساسی به درستی هنوز انجام نشده است. چه بن‌بستی! کارهای عادی خود را درست انجام بدهیم بن‌بستی وجود نخواهد داشت.»

این رفتار را به رفتار خوارج توصیف کرد که قصد برهم زدن بازی را داشتند و راه‌حل‌های قانونی برای آنان جواب نمی‌داده است.

پناهیان از مجلس و دولت خواست با افزایش رویه استقامتی شرایط امیدساز را در جامعه مهیا کنند و گفت ما می‌خواهیم در کشور مارش پیروزی نواخته شود. در یک چهارشنبه منتظر بودیم قوانین علیه رانت‌خواری و پولشویی تصویب شود و مارش پیروزی بنوازیم؛ اما یک باند آن از دستور کار مجلس خارج کرد. بدانید که بخش از رانت‌ها برخلاف قانون نبود و نیاز به تصویب قانون داشت که جلوی آن گرفته شود.»

چندی پیش رهبر معظم انقلاب پس از صحبت‌های مختلف درباره مذاکره مجدد با آمریکا و پیشنهاد طرف مقابل در این زمینه با یک جمله پرونده این موضوع را مقتدرانه بست و این کار را ممنوع اعلام کرد.

برای رسیدن به پاسخ این سؤال که چرا رهبر معظم انقلاب مذاکره با آمریکا را ممنوع اعلام کردند به سراغ قرآن کریم رفتیم و با مطالعه سوره مبارکه توبه و تفسیر آن به پاسخ این سؤال رسیدیم که در ادامه تقدیم می‌شود.

خداوند در سوره مبارکه توبه به موضوع عهد و پیمان کفار با مسلمانان اشاره کرده و می‌فرماید: چگونه مى‌‏توان با آنان پیمانى داشت در حالى که اگر بر شما دست یابند، هیچ خویشاوندى و پیمانى را درباره‏ شما مراعات نمى‏‌کنند. این نوع بیان خدا نشانه بی‌نتیجه بودن عهد پیمان بستن با دشمنان است.

خداوند در همین سوره می‌فرماید: اگر آنها به عهد و پیمان خود پایبند نبودند با آنها بجنگید تا خدا آنها را با دست شما عذاب دهد. البته فراموش نکنیم که خداوند پیش از فرمان جنگ می‌فرماید: اگر آنها توبه کردند و نماز برپا کردند و ذکات دادند آنها را امان دهید.

آیات ۸ تا ۱۴ سوره توبه

کَیْفَ وَإِن یَظْهَرُواْ عَلَیْکُمْ لَایَرْقُبُواْ فِیکُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً یُرْضُونَکُم بِأَفْوَ هِهِمْ وَتَأْبَى‏ قُلُوبُهُمْ وَأَکْثَرُهُمْ فَسِقُونَ‏(۸)

اِشْتَرَوْاْ بَِایَتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَصَدُّواْ عَن سَبِیلِهِ إِنَّهُمْ سَآءَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ(۹)

لَا یَرْقُبُونَ فِى مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ(۱۰)

فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلَو ةَ وَءَاتَوُاْ الزَّکَوةَ فَإِخْوَنُکُمْ فِى الدِّینِ وَ نُفَصِّلُ الْأَیَتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ(۱۱)

وَإِن نَّکَثُواْ أَیْمَنَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِى دِینِکُمْ فَقَتِلُواْ أَئِمَّةَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لَآ أَیْمَنَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنتَهُونَ‏(۱۲)

أَلَا تُقَتِلُونَ قَوْماً نَّکَثُواْ أَیْمَنَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ‏(۱۳)

قَتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیْدِیکُمْ وَیُخْزِهِمْ وَیَنصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِینَ‏(۱۴)

ترجمه

چگونه (مى‌‏توان با آنان پیمانى داشت) در حالى که اگر بر شما دست یابند، هیچ خویشاوندى و پیمانى را درباره‏ شما مراعات نمى‏‌کنند. شما را با زبانِ خویش راضى مى‏‌کنند، ولى دلهایشان پذیرا نیست و بیشترشان فاسق‌اند.(۸)

(مشرکان پیمان‌شکن،) آیات خدا را به بهاى اندکى فروختند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، به راستى آنان بد اعمالى انجام مى‏‌دادند.(۹)

(مشرکان پیمان‏‌شکن، نه تنها درباره‏ شما، بلکه) درباره‏ هیچ مؤمنى، حقّ خویشاوندى و عهد و پیمان را مراعات نخواهند کرد و ایشان همان تجاوزکارانند.(۱۰)

امّا اگر توبه کردند و نماز بر پا داشتند و زکات پرداختند، در این صورت برادران دینى شمایند. و ما آیات خود را براى گروهى که مى‏‌دانند (و مى‏‌اندیشند)، به تفصیل بیان مى‏‌کنیم.(۱۱)

امّا اگر (به جاى توبه،) سوگندهاى خویش را پس از بستنِ پیمانشان شکستند و در دین شما، زبان به طعنه (و عیب‏گوئى) گشودند، پس با سران کفر بجنگید. زیرا که آنان را (پایبندى به) سوگندى نیست، باشد که (با شدّتِ عمل شما،) از کردار خود باز ایستند.(۱۲)

آیا با گروهى که سوگندها (و پیمان‏هاى) خود را شکستند و به بیرون کردن پیامبر (از وطنش) همّت گماشتند، و آنان نخستین‌بار جنگ را با شما آغاز کردند، پیکار نمى‏‌کنید؟ آیا از آنان مى‏‌ترسید؟ اگر ایمان دارید، سزاوارتر آن است که از خدا بترسید!(۱۳)

با آنان بجنگید تا خداوند آنان را به دست‏‌هاى شما عذاب کند و خوارشان سازد و شما را بر آنان پیروز کند و دل‌هاى (پردرد) مؤمنان را تشفّى و مَرهَم نهد.(۱۴)

نکته‌های آیات

«اِلّ»، به معناى خویشاوندى، همسایگى و روابط عاطفى و انسانى و عرفى است. «ذِمّة»، به معناى عهد و پیمانى است که وفاى به آن لازم است و اگر نقض شود، مردم، عهدشکن را مذّمت مى‏‌کنند. این آیات نیز دلیل فرمان سختگیرى نسبت به پیمان شکنان مشرک است.

به صرف اینکه اگر دشمن بر ما غالب شود چنین و چنان خواهد کرد، نمى‏‌توان به او حمله کرد، بلکه باید قرائنى بر توطئه و تجاوز او باشد وگرنه قصاص قبل از جنایت مى‏‌شود.

آیه ۱۰ سوره توبه نیز در بیان حکمتِ فرمانِ شدید خدا، بر برائت از مشرکان است.

در دو آیه‏ قبل، مراعات نکردن پیمان درخصوص حاضران مطرح بود، «لایرقبون فیکم» ولى در این آیه تعبیرِ «لایرقبون فى مؤمنٍ» آمده که ستیزه‏‌جویى آنان را با همه‏ اهل ایمان بیان مى‏‌کند.

خداوند در همین آیات فرمود: اگر مشرکان توبه کرده و نماز خواندند و زکات دادند، دیگر متعرّض آنان نشوید، «فخلّوا سبیلهم» در این آیه مى‏‌فرماید: نه تنها مزاحمشان نشوید، بلکه گذشته‏‌ها را فراموش کرده، برادرانه با آنان رفتار کنید.

از على‏‌علیه السلام پرسیدند: چرا فراریان جنگ صفّین را تعقیب کردید، ولى در جنگ جمل، کارى به فراریان نداشتید؟
حضرت فرمود: در صفّین، رهبر کفر زنده بود و فراریان دور او جمع مى‏‌شدند و حمله‏ مجدّد مى‏‌کردند، امّا در جنگ جمل، با کشته شدن رهبرشان، محورى براى تشکّل و سازماندهى مجدّد نداشتند.

امام صادق‏ علیه السلام فرمود: هر کس به دین شما طعنه زند، قطعاً کافر مى‏‌شود. سپس آیه ۱۲ سوره توبه را تلاوت فرمود.(تفسیر نورالثقلین).

در آیه ۱۳ سوره توبه خداوند مسلمانان را به جنگ با کفار پیمان شکن فرمان‌ می‌دهد و آنها را از ترسیدن از دشمن بیم می‌دهد و می‌فرماید: سزاوار است از خدا بترسید.

پیام‌ها

عمق کینه‏ دشمن را هنگام قدرتش باید شناسایى کرد، نه هنگام ضعف او. «ان یظهروا علیکم»

سکوت و ساده‏‌اندیشى درباره‏ دشمنى که اگر چیره شود مراعات هیچ مسأله‏‌اى را نمى‏‌کند، گناه است. «لا یرقبوا فیکم الاّ و لا ذمّة»

مشرکان، نه مراعات مسائل عاطفى و همسایگى را مى‏‌کنند، نه به پیمان‏‌ها و تعهّدات احترام مى‏‌گذارند. «الاّ ولا ذمّةً»

ظاهرسازى و بازى‏‌هاى سیاسى و تبلیغاتى دشمنان، ما را فریب ندهد. «یرضونکم بافواههم وتأبى قلوبهم»

پیمان‌شکنى، نفاق، تظاهر و سیاست‏‌بازى، فسق است. «تأبى قلوبهم واکثرهم فاسقون»

اکثریّت مشرکان فاسقند، ولى افراد سالم هم میانشان پیدا مى‏‌شود. «اکثرهم فاسقون» (در نسبت‏دادن‏ها، انصاف داشته باشیم)

مشرکان با مؤمنان دشمنى دارند، پس دربرخورد شدید با آنان، هیچگونه تردیدى نداشته باشید. «لایرقبون فى مؤمن»

در دید کفّار، بزرگ‏ترین جرم مسلمانان همان ایمان به خداوند است و همین بهانه‏ خصومتشان با اهل ایمان است. «لا یرقبون فى مؤمن»

پیمان‌شکنى، تجاوزگرى است. «اولئک هم المعتدون»

رعایت حقوق خویشاوندان و وفادارى به پیمان، واجب و بى‏‌اعتنائى به آنها برخاسته از روح تجاوزگرى است. «اولئک هم المعتدون»

جنگ با مشرکین پیمان‏‌شکن، جنبه دفاعى دارد و همانگونه که در آیه 13 آمده است، ما آغازگر آن نبوده‏‌ایم. «اولئک هم المعتدون»

در مبارزه باید نابودى سران توطئه و مرکز فرماندهى و تشکیلات دشمن، در اولویت باشد. «فقاتلوا ائمّة الکفر»

هر سوگندى شما را نفریبد. سوگند پیمان‏‌شکنان، بى‏‌اعتبار است. «لا ایمان لهم»

از اهداف جهاد اسلامى، جلوگیرى از توطئه دشمن است. «لعلّهم ینتهون»

منبع:فارس

آیت الله محمد علی جاودان شامگاه چهارشنبه 13 تیرماه سالجاری در جلسه سخنرانی هفتگی خود که در حسینیه شیخ مرتضی زاهد برگزار شد، با بیان اینکه انسان ها دو حیات و زندگی حیوانی و جاودانه دارند، گفت: همه انسان ها دارای یک حیات و زندگی طبیعی هستند و با این حیات زنده اند.

وی ادامه داد: این حیات برای همه انسان ها چه در چین و هند چه در اروپا و سایر کشورها وجود دارد و همه از این حیات و زندگی طبیعی و حیوانی برخوردار هستند اما یک حیات و زندگی دیگر است که این حیات و زندگی باعث برتری نسبت به دیگر انسان ها و موجودات است.

این استاد حوزوی افزود: آدمی زاد می تواند از همه موجودات و مخلوقات خداوند برتر باشد و این را باید خودش با حیات و زندگی برتر کسب کند و اگر این حیات را کسب کند از همه موجودات برتر است.

ما می توانیم از دیگر موجودات زنده برتر باشیم

آیت الله جاودان با بیان اینکه ما می توانیم از دیگر موجودات برتر باشیم، گفت: مرحوم حق شناس می فرمود اگر حضرت ملک الموت بخواهد بیاید و مرا قبض روح کند، من می توانم اجازه ندهم؛ در حدیث هم آمده که تا مومن خودش راضی نشود قبض روح صورت نمی گیرد.

این استاد حوزوی با بیان اینکه کسی که خدا به او شرح صدر عطا کند به یک نور از سوی خدا می رسد، گفت: کسی که زحمت بکشد و با بخل، با کبر، با حسد بجنگد و آنها را از خود دور کند و خود نیز پاک شود او به شرح صدر رسیده و کسی که به شرح صدر برسد به یک نوری می رسد که در قیامت آن نور کمک او است.

وی ادامه داد: انسان می تواند با تلاش و زحمت صفات بد را از خودش دور کند و بودند کسانی مانند زهیر و حر که یک روزه با این صفات بد مبارزه و آن را از خود دور کردند. حتی قساوت قلب نیز با شرح صدر بر طرف می شود.

هر گناه یک نشانه از ضیق صدر

آیت الله جاودان در ادامه سخنانش با اشاره به اثر گناه بر انسان اظهار کرد: انسان هر گناهی که مرتکب می شود در اثر ضیق صدر است. اگر مثلا من در شبانه روز فقط یک گناه می کنم نشانه یک ضیق صدر است.

وی ادامه داد: ضیق به معنای است، سینه تنگ است و ثمره آن این است که از من گناهی سر می زند ولی اگر بتوانم گناه را ترک کنم زحمت دارد اما شدنی است.

آیت الله جاودان با اشاره به اینکه با زحمت می شود گناه را ترک کرد، گفت: انسان می تواند برای همیشه گناه را ترک کند، اما این ترک گناه زحمت دارد و نیاز به تلاش است تا انسان به کلی آن گناه را ترک کند.

چگونگی قطع ریشه های گناه

این استاد اخلاق شهر تهران خاطر نشان کرد: اگر انسان در ترک گناه مداومت کند می تواند ریشه های گناه که از صفات بد انسان ایجاد شده را از بین ببرد و با ترک گناه ریشه های گناه از بین می رود.

وی ادامه داد: حالا اگر گناه را ترک کردید دیگر به ریشه های گناه آب نمی رسد و این ریشه ها خشک می شود. اما این ترک گناه با یک روز نیست بلکه باید روزها و حتی سالها به ترک گناه جدیت داشته باشد. مثلا باید چشم چندین سال به نامحرم بسته شود و جدی نگاه نکند تا ریشه آن قطع شود.

شهید محمد حسین مقیمی، در وصیت نامه خویش از بازماندگان در خواست جالبی برای مراسم تشییع خود داشته است. متن وصیت نامه را در ادامه خواهید خواند:

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِیکُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ (10) تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (11)

سوره مبارکه صف
ای کسانیکه ایمان آورده اید آیا به شما نشان بدهم تجارتی را که برهاند شما را از عذاب دردناک؟ (10) ایمان بیاورید به خدا و رسولش و جهاد کنید در راه خدا با اموال و جانهایتان که این بهتر است برای شما اگر درک کنید

سلام علیکم

با سلام به امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی و شهدای اسلام و انقلاب و جنگ تحمیلی ، حضور شما پدر و مادر عزیزم سلام عرض می کنم و دست شما را از راه دور می بوسم و امیدوارم که در کارهایتان موفق و پیروز باشید. و مرا حلال کنید. هم اکنون که این نامه را می خوانید من دیگر در بین شما نیستم و از این دنیا جدا شده و بسوی حق پرواز کرده ام. پدرم و مادرم خدا را شکر کنید که اینچنین فرزندی داشته اید و در راه خداوند داده ایدو مبادا کاری کنید که دشمن خوشحال شود. بعد از من لباس سیاه نپوشید و گریه نکنید و صبر کنید که ان الله مع الصابرین و هر گاه خواستید مراسمی بگیرید و بخصوص اگر در تشییع جنازه اگر خواستید کسی را دعوت کنید حتما از کارت تبریک عروسی استفاده کنید و به مردم بگویید که حسین به آرزویش (شهادت) رسید.

و اما تو خواهرم ! همانند زینب کبری باش و ادامه دهنده راه زینب (س) !

به دوستانم بگویید که بعد از من گریه نکنند و صبور باشند و عوض گریه راه مهدی رهنما و امثال او و دیگر شهدا را ادامه دهند و دعا کنید که ان شاءالله خداوند ما را نیز با آنها محشور کند. برادران عزیزم شما را قسم میدهم به خون شهدا که امام را تنها نگذارید و هرگز دست از امام بر ندارید و نگذارید که جبهه ها خالی بماند و سنگر شهدا را خالی نگذارید. و در پشت جبهه سنگر نماز جمعه و مساجد و انجمن های اسلامی را خالی نگذارید.هر کس از من طلبی داشته است بیاید و از خانه بگیرد و هرکسی که بدهکار است بدهکاریش را به جبهه بپردازد.

در خاتمه یادآور میشوم که مبلغ 3000 ریال به فیروز پیرزاده و مبلغ 3000 ریال به خدایاری و مبلغ 20000 ریال به سپاه بدهکارم که برادرم اسداله آنرا به بیت المال بپردازد.

مبلغ 20000 ریال به فقرا بدهید و 40000 ریال دیگر به جبهه کمک کنید وبازهم التماس دعا دارم . برای امام و رزمندگان و مجروحین و مسئولین و شهداو دعا کنید که خداوند این حقیر را نیز با شهدا محشور بفرماید.

خدا نگهدار همگی شما
محمد حسین مقیمی