وره طارق هشتاد و ششمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.
طارق به معنای ستاره است و این سوره را از آن رو طارق نامیدهاند که در آغاز آن، به طارق سوگند یاد شده است.
سوره طارق به معاد میپردازد و بیان میکند خداوند قادر است، انسان را پس از مرگ دوباره زنده کند. این سوره سپس درباره اهمیت قرآن سخن میگوید و آن را سخنی قاطع و روشنگر معرفی میکند. آیه نهم این سوره از آیات مشهور است که قیامت را «یوم تبلی السرائر: روزی که رازها فاش میشود» میخواند.
از پیامبر (ص) نقل شده هر کس سوره طارق را تلاوت کند، خداوند به تعداد هر ستارهای که در آسمان وجود دارد، ده حسنه به او میبخشد. در نقلی دیگر پیامبر (ص) آموختن سوره طارق را وسیلهای برای تقرب به خداوند و عاملی برای بخشش گناهان بجز شرک میداند. از امام صادق (ع) نیز نقل شده است هر که در نمازهای واجب خود، سوره طارق را بخواند، در روز قیامت در نزد خداوند مقام و منزلتی والا خواهد داشت و از همراهان انبیاء و یارانشان در بهشت خواهد بود.
در تفسیر البرهان برای قرائت سوره طارق خواصی چون جلوگیری از عفونت زخم ذکر شده است.