نوكر با نوكر رقابت نميكند
از کارهای ناروایی که بعضاً وهن مذهب شیعه را در پی دارد و پرهیز از آن ضروری و لازم است، رقابت های ناسالمی است که گاهی میان هیئت ها و دستجات عزاداری بروز می کند و ریشه آن را باید در حب نفس و خودنمایی و خودبینی و غرور و منیت و شهرت طلبی و دنیا دوستی جستجو کرد و بسیار موجب تأسف و تأثر است که بعضاً برای پیشی گرفتن از یکدیگر، حتی در پیشی گرفتن نسبت به دسته عزاداری دیگر، به کارهای ناروایی روآورده و هزینهها کرده و برای رونق و برتری بیشتر مجالس خود نسبت به مجلس رقیب، به تحریف حماسه عاشورا پرداخته و در ساختن و بافتن مطالب نادرست نیز بر یکدیگر سبقت و پیشی می گیرند و به جای آن که با هئیت مقابل خود به دیده تکریم و احترام و برادری رفتار کرده و با آن رفیق باشند، به دیده حریف می نگرند و از کسادی و بی رونقی و زمین خوردن آن در دل شاد میگردند.
این گونه نیات و رفتارها که سرستیز با فرمان الهی دارد، سهم مهلکی است که سرمایه های معنوی و اخروی اینگونه هیئات را تهدید کرده و اهداف عزاداری و آثار فرهنگی و تربیتی و سیاسی و حماسی مجالس مذهبی را با خطر جدی روبرو می کند و به راستی چه خسارتی از این آشکارتر که یک عمر بکوشیم و بسازیم و بر سر کجا ایستادن و کجا نشستن و رقابت های موهوم، ساختهها را سوخته و به ویرانه تبدیل نماییم.
(رساله شور و شعور توسط حجت الاسلام جعفر صالحان تدوين شده است)