عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدپرهیز از روضه های ساختگی
از آسيب هايي كه بعضاً در هيئات مذهبي ديده مي‌شود، رو آوردن به روضه هاي ساختگي و من در آوردي به انگیزه‌ی ايجاد تأثر عاطفي و گُل كردن بيشتر مجلس می‌باشد و چون ساختگي و كذب و دروغ مي‌باشد، گوينده آن مبتلا به فعل حرام شده و به آسيب هاي معنوي و اخروي گرفتار خواهد شد.
با وجود مقاتل و كتاب هاي روضه‌ی معتبر، نظير «ارشاد مفید» و «لهوف» و «منتهي الآمال» و «نفس المهموم» رو آوردن به روضه‌هاي ساختگي، خسراني است مبين و نشان از آن دارد كه افرادي اين چنين، نمي‌خواهند مجلس حضرت سيدالشهدا «علیه السلام» گُل كند، بلكه در پي آنند تا خود را مطرح كرده و آوازه‌ی مجلسشان بر سر زبان‌ها بيفتد و براي چنين افرادي دیگر فرقي نمي‌كند كه آن‌چه مي‌خوانند و ترويج مي‌دهند حقيقت داشته يا نه؟! چون هدفشان، هدف مقدسي نمی‌باشد.
زبان حال گويان به گوش باشند...
از آفت هايي كه بعضاً در بعضي از مجالس ديده مي‌شود، روضه ها و مرثيه ها و اشعاري است كه در قالب زبان حال ايراد مي‌گردد و هيچ تناسبي با محيط فرهنگي و تربيتي و روحيات و شخصيت و عظمت مقام حضرات معصومين «علیهم السلام» و اصحاب فداكارشان ندارد و در حقيقت بايد گفت گوينده و سراينده، مطالبي كه ارائه مي‌دهد با فضاي تربيتي و روحي و خانوادگي و اجتماعي خودش سازگار بوده و در مقام توصيف حال خود مي‌باشد و زبان حال خود را مي‌كند نه زبان حال آن بزرگواران را؛ به عنوان نمونه، اينكه به عنوان زبان حال حضرت سيدالشهدا «علیه السلام» گفته شود كه «شدم راضي كه زينب خوار گردد» آیا نشان ذلت و خواري و زبوني و وهن مقام امام(ع) نمی‌باشد؟!
زبان حالي پذيرفتني است كه حقيقتاً زبان حال باشد و آن در صورتي است كه با شرایط و ويژگي ها و محيط آن واقعه تاريخي و عظمت شخصيت و علو مقام آن بزرگواران تناسب داشته باشد و مستمع را از اهداف و ساحت قدس آنان دور نكند.
(رساله شور و شعور توسط حجت الاسلام جعفر صالحان تدوين شده است)
