رایة الهدی

استاد پناهیان در سخنانی کوتاه از «گناه وحشتناکی که بخشیده نمی شود» سخن گفته که به حضورتان تقدیم می شود:

استاد اخلاق اظهار کرد: تنها گناه نابخشودنی بعد از شرک، یاس است این یعنی نباید منفی بافی کنیم. یک بار جوانی در صحن مسجد گوهرشاد نزد من آمد و جمله ای بسیار وحشتناک و هولناک را با لحنی عرفانی گفت، بدون آنکه بداند که چه اتفاق بدی را در حرم رقم می زند.

وی ادامه داد: این بچه مذهبی بزرگ ترین حرف منفی ای را که می توانست بزند، در حرم زد و گفت: چه کنیم امام رضا(ع) به ما نگاه کند؟ این یعنی حضرت(ع) نگاه نکرده و بی اعتنا است، اگر این واقعیت دارد پس تو کجا آمده ای و با این جمله زیرآب همه چیز را می زنی.

پناهیان تصریح کرد: بگو چه کنم بتوانم جواب عنایت امام رضا(ع) را بدهم و بتوانم این همه نگاه حضرت(ع) را جمع کنم و با خود ببرم؟ با یک وانت بار آمده ام و حضرت(ع) به اندازه یک تریلی به ما عنایت کرده اند. برخی می گویند آقا ما وضع مان خراب است، امام(ع) به ما اینطور نگاه نمی کند؟ پس چه کسی تو را آورده؟ چه کسی این علاقه را در تو گذاشته است.

استاد اخلاق تاکید کرد: ذکر ابتدا از مذکور شروع می شود؛ اینکه شما دلتنگ امام رضا(ع) می شوید یعنی ابتدا ایشان دل شان برای شما تنگ شده و بعد در پاسخ این دلتنگی شما نیز دلتنگ حضرت(ع) می شوید؛ البته هر چه بگوییم برخی باور نمی کنند این هم یک جور منفی بافی است.

وی خاطرنشان کرد: وقتی حرم رضوی می رویم باید زیارت «امین الله» بخوانیم، چقدر مثبت است در صفحه ابتدایی اش مثبت اندیشی است و بعد از اوضاع مثبت عالم تعریف می کند اینکه همه تو را صدا می زنند و تو گناهان همه را می بخشی ... پس زیارت هم نتیجه دلتنگی امام(ع) برای ما است.