عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدبا پژوهشى اندك در قرآن و روايات و ديدگاه برخى از روانشناسان و پزشكان، مى توان موارد ذيل را از حكمت هاى حرمت موسيقى دانست:
1. گرايش به فساد: غنا و آواز مطرب و لهوى، انسان را به سوى شهوت و فساد اخلاقى مى كشاند و از راه پرهيزكارى باز مى دارد. مجلس غنا و موسيقى، معمولًا مركز مفاسد گوناگون است. در حديثى از نبى اكرم صلى الله عليه و آله آمده است: «غنا نردبان زنا است» 1
امام صادق عليه السلام فرمود: «خانه اى كه در آن غنا باشد، از فساد و فحشا مصون نخواهد بود» (2) آلودگى به فساد و كناره گيرى از تقوا است. در تفسير روح المعانى سخن يكى از سران قبايل را نقل مى كند كه به آنها مى گفت: از غنا بپرهيزيد كه حيا را كم مى كند؛ شهوت را مى افزايد؛ شخصيت را درهم مى شكند؛ جانشين شراب مى شود و همان كارى را مى كند كه مستى انجام مى دهد (3)
2. غفلت از ياد خدا: قرآن يكى از عوامل گمراهى را «لهو الحديث» دانسته است. «لهو» چيزى است كه انسان را چنان مشغول كند كه باعث غفلت و بازماندن از كارهاى مهم تر شود. گوش دادن به غنا قساوت قلب مى آوردو در نتيجه باعث فراموشى خدا و معنويت مى شود. از اين رو در روايات اسلامى از «لهو الحديث» به «غنا» تفسير شده است(4)
چه اينكه شنيدن غنا و موسيقى آن چنان اراده را سست و غريزه جنسى شخص را تحريك مى كند كه از ياد خدا و قيامت باز مى ماند. در روايتى نبى اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كس به غنا و موسيقى (لهوى) گوش فرا دهد قطعه اى از سرب (روز قيامت) در گوش او آب مى شود (5) و شايد اين تعبير كنايه از آن است كه گوش او از شنيدن سخن حق كر مى شود.
3. زيان بخشى غنا بر اعصاب: به گواهى برخى از پزشكان، غنا و موسيقى آثار زيانبارى بر روى اعصاب دارد (6) و در حقيقت يكى از عوامل مهم تخدير اعصاب به شمار مى رود. مواد مخدر گاهى از راه دهان و نوشيدن وارد بدن مى شوند (مانند شراب)؛ زمانى از راه بوييدن (مانند هروئين)؛ گاه از راه تزريق (مانند مرفين) و از راه حس شنوايى به جان و روان آدمى منتقل مى شود (مانند غنا و موسيقى). از اين رو بعضى از آهنگ ها چنان افراد را در نشئه فرو مى برد كه حالتى شبيه به مستى به آنها دست مى دهد. البته گاهى به اين حد و مرحله نمى رسد؛ ولى تخدير خفيف ايجاد مى كند و در پى آن آثار زيانبارى روى اعصاب بر جاى مى گذارد و شخص را دچار افسردگى و مبتلا به فشار خون مى كند(7)
بايد دانست كه هر موسيقى و آهنگى شايد براى اعصاب زيانبار نباشد؛ بلكه موسيقى تند و استفاده زياد و افراط در آن باعث تخدير اعصاب مى شود؛ با وجود اين پيامدهاى منفى معنوى آن حتى در ساير موارد نبايد كوچك شمرده شود.
پی نوشت ها:
1-بحار الانوار، ج 76، باب 99، (باب الغناء)
2-كافى، ج 6، (باب الغناء).
3-تفسير نمونه، ج 17، ص 24
4-مستدرك الوسائل، ج 13، ص 118 وسائل الشيعه، ج 12، باب 99
5-وسايل الشيعه، ج 5، ص 348
6-عبد الكريم عكاس، الغنا فى الاسلام، ص 151
7-تفسير نمونه، ج 17، ص 24؛ الغنا فى الاسلام، ص 151
منبع:جام
