رایة الهدی

کسب روزی حلال به عنوان یک فریضه ی الهی و در قالب بهترین عملی که می تواند انسان را به درجات بسیار رفیع برساند محسوب می گردد و سیره ی ائمه اطهار (ع) بر این بوده است که با تلاش و از راه حلال روزی خویش را بدست آورند، اما جالب است بدانید تلاش و کوشش در راه رزق حلال ثوابی بَس عظیم در پی دارد، چنانچه حضرت محمد (ص) فرموده اند: عبادت هفتاد بخش است و برترین آن کسب روزی حلال می باشد، و همچنین می فرمایند: هر کس چهل روز غذای حلال (غذایی که از راه حلال بدست آمده باشد) بخورد، خداوند متعال قلبش را نورانی می گرداند و چشمه های حکمت را در قلبش جاری می سازد و در جای دیگر بیان می دارند: در بدن انسان قطعه گوشتی است که هرگاه او سالم بماند، تمام بدن سالم می باشد؛ و همان آن قلب و سلامتی قلب در گروه خوردن غذای حلال است.

علاوه بر این از پیامبر (ص) روایت شده است که ایشان فرموده اند: هر کس از زور بازوی خویش غذایی حلال تهیه نماید و بخورد، خداوند به رحمت در او نظر نموده و هیچ گاه عذابش نمی نماید و چون برق از پل صراط عبور می نماید و روز قیامت در شمار انبیاء خواهد بود و ثوابی مانند آنان نسیب او می گردد و درهای بهشت را به روی او می گشایند تا از هر دری که می خواهد داخل بهشت گردد و همچنین می فرمایند: هر کس برای تامین روزی عیالش از راه حلال سعی و تلاش نماید، مانند کسی است که در راه خداوند پیکار نموده باشد و نیز بیان می دارند: هر کسی که با پرهیز و پارسایی در دنیا به دنبال لقمه ای حلال باشد، دارای مقام و منزلتی همچون شهیدان می باشد.

پی نوشت ها:1- محدث نوری. مستدرک الوسائل، ج13: 12، 55. 2- میبدی. کشف الاسرار و عدة الابرار، ج3: 44؛ ج8: 146. 3- شعیری. جامع الاخبار: 39، 139. * پورقاسم میانجی. خوراک های حلال و حرام: 201، 215- 216.